C O L U M N -Feitelijk veel ernstiger dan alle gedoe rond de pensioenen van onze piloten en de waanideeën van de Sloper van Schiphol, president directeur Jos Nijhuis, die luchtvaartmaatschappijen desnoods met dwang wil overplaatsen naar het spookvliegveld Lelystad, waarvoor nog geen maatschappij zich heeft gemeld, is het raadsel rond Julio Poch.
Arnold Burlage
De Transavia captain zit nu al ruim zeven jaar gevangen in Argentinië, zonder enige vorm van proces. Een ster-advocaat als mr. Geert Jan Knoops bakt er niets van in tegenstelling tot het nu al maandenlang vertragen van het onderzoek tegen Camiel Eurlings, verdacht als vrouwenmepper. Ook zijn proces laat om vreemde redenen op zich wachten. De omgekeerde wereld!
Maar goed, Julio Poch…! De man, verdacht van het uit een vliegtuig dumpen van gevangenen in zee tijdens het regime van Jorge Videla, werd tijdens zijn laatste vlucht naar Valencia uit de cockpit van zijn Transavia toestel gehaald, enige tijd opgesloten in Spanje en later uitgeleverd aan Argentinië. Allemaal met medeweten van zijn toenmalige maatschappij en de Nederlandse autoriteiten tot en met de minister(s).
Publiciteitsgeil
Wat er daarna gebeurde is verbijsterend. Namelijk helemaal NIETS! De bewindspersonen met de grote waffels, later onze minister van buitenlandse zaken Fransje Timmermans (PvDA), die al moord en brand schreeuwde toen Rusland een handjevol Green Peace demonstranten oppakte wegens het beklimmen van een vissersschip, die Fransje zwijgt tot nu toe. Bertje Koenders, ook PvdA en publiciteitsgeil, meer dan wie ook in de politiek, volgt zijn voorbeeld.
UPDATE: NAAR AANLEIDING VAN DEZE COLUMN IS STEWARDESS BRENDA LUIF EEN HANDTEKENINGEN ACTIE VOOR JULIO POCH GESTART. ZIJ HOOPT DAARMEE AMNESTY INTERNATIONAL OVER TE HALEN IN ACTIE TE KOMEN. LEES HIER MEER.
En partijgenoot Diederik Samsom, altijd snel in het geweer als er een activist van pool tot Amazone in het gevang belandt wegens vernieling van andermans eigendommen, dringt ook al niet aan op een eerlijk proces of vrijlating van de piloot. Nou, dan moet er wel meer aan de hand zijn, denk je dan al gauw….
Niemand drong tot dusver luidkeels aan op een snel proces. Niemand trok aan de bel vanwege het schenden van mensenrechten. Een Nederlandse onderdaan werd met succes in de vergetelheid gedrukt, wel of niet verantwoordelijk voor de verdenkingen.
Roggel
Zo nu en dan was een lichte roggel hoorbaar van zijn advocaat Geert Jan Knoops, waarvoor collega’s van de piloot en de Vereniging Nederlandse Verkeersvliegers overigens de fondsen bijeen harkten. Maar daarna bleef het stil, ijzig stil.
Geen protesten van op publiciteit beluste ministers of advocaten. Geen Amnesty International in de talkshows van Jeroen Pauw of Humberto Tan om de trom te roeren. Een gebed zonder einde, griezelige stilte, zoals een landgenoot in dit soort situaties onder een verwerpelijk regime maar zelden, ik denk nooit, overkomt. Drugssmokkelaars worden zelfs uit de meeste gruwelijke cellen in nog gruwelijkere landen bevrijd om hier in eigen land hun straf te laten uitzitten, laat het in een coffeeshop zijn…
Uit goede bron is mij bekend dat oud Transavia directeur Peter Legro – hij nam Julio Poch ooit aan als uitstekende vlieger – pogingen deed bij oud minister van justitie Ivo Opstelten (VVD) om rechtsbijstand en een snelle procesgang te krijgen. Na twee weken bedenktijd kwam het bericht dat hij “niets voor Julio kon doen omdat het een Argentijnse rechtszaak betreft”. Een gesprek in het torentje bij Mark Rutte – wie kent hem niet de man van de onderste steen, beter kun je toch niet hebben – eindige met de belofte dat hij ernaar zou kijken. Maar die liet in het kader van de “nieuwe” politiek, nooit meer iets van zich horen.
De zaak lijkt duidelijk: Den Haag tot en met alle 150 Tweede Kamerleden die dagelijks voor minder de alarmbel luiden – wenst zich niet in deze onverkwikkelijke zaak te mengen. Wie het weet mag het zeggen. Zou de relatie van ons koningshuis met Argentinië wellicht een rol spelen. Zou de rol van Jorge Zorreguieta, de vader van onze koningin Maxima soms een lange arm in onze politieke arena hebben. En zou dan zelfs een gerespecteerd advocaat zich daarvan dan ook iets aantrekken. Het zal toch niet waar zijn. Onderzoek lijkt me gerechtvaardigd. Al geven we daarmee captain Julio Poch de wellicht ten onrechte van hem geroofde tijd niet meer terug.
Het ene raadsel volgde het andere op. Zonder enige slag of stoot – de regering zweeg, de kamerleden staken hun kop in het zand en zelfs protest van de Transavia-directie bleef tot op de dag van vandaag uit.
Collega’s
Slechts een handjevol collega’s maakt zich nu al jarenlang vergeefs druk om Julio een eerlijk proces te bezorgen. Oud Transavia-topman Peter Legro, ruim voor Julio’s arrestatie al gepensioneerd, roert regelmatig en in niet mis te verstane woorden de trom. Maar protesten die er wat toe kunnen doen, bleven uit. Regering en politici zijn er even niet. Nou ja, even niet….
Nog gekker, mr. Geert Jan Knoops, de advocaat die door familie en collega’s is ingeschakeld om Julio’s belangen te behartigen, komt niet verder dan te wijzen op het feit dat zijn cliënt nu wel erg lang vastzit, zonder protest. En hij waarschuwt dat het nog weleens een paar jaar kan duren met een gerede kans op een desastreus – dus een veroordeling – resultaat.
Ik herhaal nog maar eens wat ik al eerder schreef: Zo goed als mr. Geert Jan doorgaans is in het zoeken van publiciteit, zo slecht is hij dat nu in het geval van zijn Argentijns-Nederlandse cliënt. Geen woord of luid verwijt van hem over wat regering en politici tot nu toe nalieten. Geen hardop gestelde vraag of wellicht de banden van ons koningshuis met Argentinië te maken hebben met de onverklaarbare radiostilte. Nee, de advocaat rept dan in tv- en radio-uitzendingen maar liever over zijn mariniersopleiding, zijn zeilprestaties of zijn werk als stratenmaker in zijn studententijd.
Wat is er in godsnaam aan de hand? Wat is er achter de schermen bedisseld over en rond deze schrijnende zaak. Uiteindelijk gaat het niet eens om de vraag schuldig of onschuldig. Het gaat om een eerlijk proces in een land dat beweert het dictatoriale regime van Jorge Videla achter zich te hebben gelaten in ruil voor een democratie, lid van de Verenigde Naties met daarbij behorende erkenning van alle bijbehorende mensenrechten-principes.
Telt in ons land plots allemaal niet. Wedden dat binnenkort weer een groepje Greenpeace-activisten, die een Japanse walvisvaarder bestormen, binnen enkele uren in bescherming wordt genomen door vrijwel zeker politici van de PvdA? Al valt de zwijgende politici van al die andere partijen nog het meest kwalijk te nemen.
Wat stelt onze politiek nog voor? Welke beloften, niet alleen van de VVD, moeten we nog geloven? O ja, zelfs de PVV, altijd goed voor wat schoten voor de boeg, zwijgt tot nu toe over Julio in het Argentijnse cachot.
Misschien een verschrikkelijk dom idee… Maar wordt het geen tijd voor een onderzoek om het eigen falen van onze ministers en politici eens vast te stellen? Of zou dat van de Grote Onbekende niet mogen!
Arnold Burlage
